Feed Planet Magazine Issue-Sayı: 28 January/February - Ocak/Şubat 2021

75 MARKET ANALYSIS • PİYASA ANALİZİ FEED PLANET / january - february 2021 • ocak - şubat 2021 Bu tahılın besin değeri, biraz daha fazla amino asit li- zin içeren buğday gibidir. Kesif hayvan yemlerinin üreti- minde kullanılan tritikale tahılları hakkındaki mevcut bil- gilere dayanarak, en iyi sonuçlar kümes hayvanlarının (hindi ve tavuk) ve süt sığırlarının beslenmesinde elde edilmektedir. Bir yem bitkisi olan tritikalenin verimi diğer gerçek tahıl bitkilerinden daha yüksektir. En yüksek ka- litede biyokütle, başak oluşumunun başlangıcında bit- kilerin biçilmesi ile elde edilirken, en yüksek verim daha sonraki bir biçme ile elde edilir. Bitkisel biyokütlenin protein değerini artırmak için, tritikale bazı baklagillerle birlikte, örneğin yem bezelyesi ile ekilmelidir. Tritikalenin diğer gerçek tahıllara göre avantajı, daha hızlı bir ilkba- har gelişimi ve çavdar veya yulaftan daha geç biçildiği için yeşil yem için daha uzun bir biçme süresi imkânıdır. Kanada ve ABD'de, kış türlerinin bulunduğu bazı alan- lar, evcil hayvanlar için otlak görevi görmektedir. Tritikale, karbonhidrat, enerji yoğun besinlere aittir. Son zamanlarda mısırın yanı sıra Sırbistan'da evcil hayvanların ve çiftlik hayvanlarının beslenmesinde en önemli besin ve enerji kaynaklarından biridir. Tritikalenin işlemden geçirilmesiyle elde edilen yan ürünler ve ta- hıllar büyük miktarlarda nişasta içerdikleri ve ham lifler bakımından nispeten zayıf oldukları için evcil hayvanlar ve çiftlik hayvanları için son derece uygun, yüksek dü- zeyde sindirilebilir besin maddeleridir. Ruminantlar ve geviş getirmeyenler, tritikale proteinini ve diğer tahılları kolayca sindirir ve absorbe eder. Tritikale protein kulla- nım katsayısı diğer tahıllara göre daha yüksek olabilir. Monosgastrik hayvanların diyetinde bir enerji kaynağı olarak tritikale kullanımı, genellikle diyetlerinde ihtiyaç duyulan protein besin miktarını azaltma ihtimalini ifade etmektedir. Geviş getiren hayvanların işkembesindeki tritikaleden nişastanın mikrobiyal fermantasyonu arpa ve yulafınkine benzer, ancak tritikale enzimatik olarak geviş getirenlerin midesinde diğer tahıllardan daha iyi sindirilir (Fox i sar, 2001). Tritikale tahıllarının ortalama kimyasal bileşimi Tablo 1'de gösterilmektedir, Avrupa'daki bazı buğday tane- lerinin karşılaştırmalı kimyasal bileşimi ve enerji değeri Tablo 2'de gösterilmektedir (De Boer ve Bichel, 1988). Avustralya'da buğday, tritikale ve çavdarın bileşimi ve enerji değeri Tablo 3'te gösterilirken (Edwards, 1998), Amerika'daki tritikale, buğday ve çavdar tahıllarının karşılaştırmalı kimyasal bileşimi Tablo 4'te gösterilmek- tedir (McGlone ve Pond, 2003 ). Avrupa tritikale türleri, incelenen diğer tahıllara kı- yasla daha yüksek toplam protein ve şeker içeriğine sahiptir (De Boer ve Bichel, 1988). The nutritional value of the grain is as the one of wheat, with slightly more amino acid lysine. Based on current knowledge on triticale grains used in the production of concentrated animal feeds, the best re- sults are achieved in the feeding of poultry (turkeys and chickens) and dairy cattle. As a forage plant, triticale has a higher yield than other real cereals. The highest quality biomass is obtained by mowing the plants at the beginning of ear formation while the highest yield is achieved by a later mowing. In order to increase the protein value of vegetative biomass, triticale should be sown with some of the grain legumes, for example with field pea. The advantage of triticale over other real cereals is a faster spring rise and the possibility of a longer mowing time for green feed, as it grinds later than rye or oats. In Canada and the USA, certain areas under winter species of triticale serve as pasture for domestic animals. Triticale belongs to carbohydrate, energy-concen- trated nutrients. In recent times, beside maize it is one of the most important nutrients and sources of energy in the nutrition of domestic and farmed animals in Ser- bia. Grains, as well as by-products obtained by treating triticale, are extremely suitable highly digestible nutri- ents for domestic and farmed animals because they contain large quantities of starch, and are relatively poor in raw fibers. Ruminants and non-ruminants eas- ily digest and absorb triticale protein, as well as other grain cereals .Triticale protein utilization coefficient may be higher than in other cereals. The use of triticale as a source of energy in the diet of monogastric animals often implies the possibility of reducing the needed amount of protein nutrients in their diet. Microbial fer- mentation of starch from triticalea in ruminants’ rumen is similar to that of barley and oats, but triticale is better digested enzymatically than other cereals in ruminants’ stomach (Fox i sar, 2001). The average chemical composition of triticale grains is shown in Table 1, the comparative chemical compo- sition and energy value of some wheat grains in Europe is shown in Table 2 (De Boer andBichel, 1988). The composition and energy value of wheat, triticale and rye in Australia are shown in Table 3 (Edwards, 1998), while the comparative chemical composition of grains of triticale, wheat and rye in America is shown in Table 4 (McGlone and Pond, 2003). BEM-non-essential extractive matter; ME-metabo- lizable energy; DE-digestible energy; AME – apparent metabolizable energy for poultry