Feed Planet Magazine Issue-Sayı: 28 January/February - Ocak/Şubat 2021

77 MARKET ANALYSIS • PİYASA ANALİZİ FEED PLANET / january - february 2021 • ocak - şubat 2021 Tritikale tahılı esas olarak domuzların, kümes hay- vanlarının, çeşitli kafes kuşlarının ve aynı zamanda ru- minantların, atların, kemirgenlerin ve evcil hayvanların beslenmesinde kullanılır. Ayrıca, balık havuzlarında otçul balıkların beslenmesinde ve kış döneminde av alanlarında çeşitli av hayvanlarının tamamlayıcı beslen- mesinde kullanılır. Tritikale'deki amino asitlerin beslen- me ihtiyaçları ile ilgili bileşimi, özellikle tek mideli hay- vanlar ve kümes hayvanları (kanatlılar) için uygundur. Bu hayvan türlerinde net protein kullanımı, yüksek lizin amino asit seviyeleri nedeniyle buğday ve diğer tahıllar- dan elde edilenden daha yüksek olabilir (Belaid, 1994; Pfeiffer, 1994; Saade, 1995; Varughese ve arkadaşları 1996b). Çeşitli yeni, gelecek vaat eden tritikale hatla- rının kimyasal tahıl analizi, belirli bir hayvan türü için tercih edilen bir beslenme profiline sahip genotipleri tanımlamak için bir tarama yöntemi olarak CIMMYT'de (Uluslararası Mısır ve Buğday Geliştirme Merkezi) kul- lanılmaktadır. Araştırma, belirli bir hayvan türü için çeşitli tritikale genotiplerinin besin değerinin karakteri- zasyonu ve biyolojik değeri iyileştirilmiş (örneğin, yük- sek protein içeriği ve metabolize edilebilir enerji) yeni çeşitlerin seçimi üzerine odaklanmıştır (Mergoumand Gomez-Macpherson, 2004). Günümüzün tritikale çe- şitleri, buğday ile yeni oluşturulan hatların geri çapraz- lanması nedeniyle çavdardan çok buğdayın biyolojik özelliklerini taşımaktadır. Tahılların morfolojik özellikleri daha çok buğdayınki gibidir ve bin tohumluk kütlede hafif bir değişiklik vardır. Ayrıca, yeni tritikale çeşitleri tahıllarda daha yüksek nişasta içeriğine sahiptir ve bu nedenle tahıl daha enerji tasarrufludur. Ancak bu, eski çeşitlere kıyasla toplam protein içeriğinde bir azalmaya yol açmıştır. Yine de, tritikale tahıllarındaki toplam pro- tein miktarı ve kalitesi, evcil hayvanları beslemek için diğer tahıllara göre daha uygundur (Varughese ve ar- kadaşları, 1996a; Boros, 2002; Van Barneveld, 2002). Tritikale tanesi, sertliği neredeyse iki kat olan sert buğ- day türlerinin aksine görece yumuşaktır. Bu özellik yem işleme konusunda bir avantaj teşkil edebilir. Van Bar- neveld (2002), yumuşak tahılların genellikle depolama zararlıları tarafından saldırıya uğradığını ve bu nedenle depolama sırasında tüm dikkatin bakıma verilmesi ge- rektiğini vurgulamaktadır. Gelişmekte olan birçok ülkede saman, özellikle tahıl- dan bile daha yüksek bir değere sahip olabileceği ku- rak yıllarda bazı hayvanlar için önemli bir besin kaynağı olabilir (Benbelkacem, 1991; Mergoum ve arkadaşları, 1992). Tritikale, özellikle kuru ve yarı kuru alanlarda üretilen saman miktarı bakımından genellikle buğday, arpa ve diğer tahılları aşmaktadır (Mergoum ve arka- daşları, 1992). Macrae et al, 1993; Lorenz et al, 1974; Michela and Lorenz, 1974; Lebedzinska and Szefer, 2006; Kowi- eska et al, 2011). The grain of triticale is primarily used for the feed- ing of pigs, poultry, various caged birds, but also of ruminants, horses, rodents, and pets. It is also used for feeding herbivorous fish in fishponds and as sup- plementary feeding of various game species in hunting grounds during the winter period. The composition of amino acids in triticale regarding nutritional needs is particularly suited to monogastric animals, as well as poultry (birds). Net protein utilization in these animal species can be higher than that one from wheat and other cereals due to high levels of lysine amino acid (Belaid, 1994; Pfeiffer, 1994; Saade, 1995; Varughese et al 1996b). Chemical grain analysis of various new, promising lines of triticale is used in the CIMMYT cen- tre as a screening method to identify genotypes with a preferred nutritional profile for a particular animal species. Research has been focused on the character- ization of the nutritional value of various triticale geno- types and the selection of new varieties with improved biological value (for example, high protein content and metabolizable energy) for a particular animal species (Mergoumand Gomez-Macpherson, 2004). Today’s va- rieties of triticale have more biological characteristics of wheat than rye due to backcrossing of newly creat- ed lines with wheat. Morphological properties of grains are more like these of wheat, with a slight variation in the mass of 1,000 seeds. Also, new varieties of triticale have higher starch content in grains, hence the grain is more energy-efficient. However, this has led to a de- crease in the total protein content compared to older varieties. Still, the amount and quality of total proteins in triticale grains are more favorable for feeding do- mestic animals than in other cereals (Varughese et al., 1996a; Boros, 2002; Van Barneveld, 2002). The grain of triticale is relatively soft, as opposed to hard spe- cies of wheat which is almost twice as firm. This can be an advantage in fodder processing. Van Barneveld (2002) emphasizes that soft grains are often attacked by storage pests so that full attention is to be paid to maintenance during storage. In many developing countries, straw can be an im- portant source of food for some animals, especially in droughty years when it can even have a higher value than grain (Benbelkacem, 1991; Mergoum et al., 1992). Triticale usually exceeds wheat, barley and other cere- als in the amount of straw produced, especially in dry and semi-dry areas (Mergoum et al., 1992).