Feed Planet Magazine Issue-Sayı: 37 April-Nisan 2022

69 ARTICLE • MAKALE FEED PLANET / APRIL 2022 • NISAN 2022 fare through improved feeding behavior, reduced Sub Acute Ruminal Acidosis (SARA) risks, etc. It gives producers and nutritionists the opportunity to switch from one ration to another depending on their specific situation — without compromising on feed efficiency, which supports greater flexibility and resilience. HOW CAN NUTRITIONISTS MEASURE THE BENEFITS OF ADDING FEED ADDITIVE TO THE DIET? Using a “precision-nutrition” tool can help nutritionists when for- mulating with live yeast. Lallemand Animal Nutrition has developed the “Levucell SC-submodel” with forage NDFd equations. Scientists conducted in vivo fiber digestibility assessment for a multitude of for- ages and feed ingredients, with and without the live yeast. These data allowed to model the live yeast’s effect in terms of increased energy value depending on the feed: +3% up to 8% depending on the ingredients and the forage characteristics (e.g., improvement ob- tained is higher for forages with lower intrinsic fiber degradability, Guedes, 2008) (Chaucheyras-Durand et al, 2010, Ding et al, 2014). Thanks to this sub-model, the nutritionist can predict or model the effect that adding the feed additive to a ration will have on raw mate- rial digestibility, feed efficiency and income-over-feed cost. It contrib- utes to precision feeding by providing different nutritional scenarios to answer farm managers’ needs (e.g., iso-cost for higher milk rev- enue or least cost formulations). CONCLUSION Improving feed efficiency while safeguarding animal welfare has always been an important objective for nutritionists. In the current context of raw material pricing, this goal continues to be a major priority. Improving fiber degradation is one of the keys, which helps im- prove the environmental and economic sustainability of animal production. Getting every last nutrient out of the ration helps less- en its footprint in terms of land-use and greenhouse gas produc- tion and also helps protect the narrow margins of farm managers. Üreticilere ve beslenme uzmanlarına, yem etkinliğinde ödün vermeksizin özel durumlarına bağlı olarak bir rasyondan diğerine geçme fırsatı verir, ki bu da beraberinde daha fazla esnekliği ve dayanıklılığı getirir. BESLENME UZMANLARI, DİYETE YEM KATKI MADDESİ EK- LEMENİN FAYDALARINI NASIL ÖLÇEBİLİR? Bir "hassas beslenme" aracı kullanmak, canlı maya ile formülas- yon yaparken beslenme uzmanlarına yardımcı olabilir. Lallemand Animal Nutrition, yem NDFD (nötr deterjan lif sindirilebilirliği) denk- lemleriyle “Levucell SC-alt modelini” geliştirdi. Bilim adamları, canlı mayalı ve canlı mayasız çok sayıda yem ve yem içeriği için in vivo lif sindirilebilirlik değerlendirmesi yaptı. Bu veriler, beslemeye bağlı olarak artan enerji değeri açısından canlı mayanın etkisinin model- lenebilmesini sağladı: bileşenlere ve yem özelliklerine bağlı olarak %+3'ten %8'e kadar (ör. örneğin elde edilen gelişme, daha düşük intrinsik lif parçalanabilirliği olan yemler için daha yüksek, Guedes, 2008) (Chaucheyras-Durand ve arkadaşları, 2010, Ding ve arka- daşları, 2014). Bu alt model sayesinde beslenme uzmanı, rasyona yem katkı maddesinin eklenmesinin hammadde sindirilebilirliği, yem etkinli- ği ve IOFC üzerindeki etkisini tahmin edebilir veya modelleyebilir. Çiftlik yöneticilerinin ihtiyaçlarına cevap vermek için farklı beslen- me senaryoları sağlayarak hassas beslemeye katkıda bulunur (ör- neğin, maliyeti minimuma indiren veya süt gelirini artırıp maliyeti sabit tutan formülasyonlar). SONUÇ Hayvan refahını korurken yem etkinliğini artırmak, beslenme uzmanları için her zaman önemli bir hedef olmuştur. Hammadde fiyatlandırmasının mevcut bağlamında, bu hedef büyük bir öncelik olmaya devam ediyor. Lif parçalanmasını iyileştirmek, hayvansal üretimin çevresel ve ekonomik sürdürülebilirliğini geliştirmeye yardımcı olan kilit unsur- lardan biridir. Rasyondan çıkarılan her bir besin, arazi kullanımı ve sera gazı üretimi açısından ayak izinin azaltılmasını sağlar ve ayrıca çiftlik yöneticilerinin marjlarını korumalarına katkıda bulunur. REFERENCES/ KAYNAKLAR Chaucheyras-Durand F., A. Ameilbonne, N. D. Walker, P. Mosoni and E. Forano. 2010. Effect of a live yeast, Saccharomy- ces cerevisiae I-1077 on in situ ruminal degradation of alfalfa hay and fiber-associated microbes. J. Anim. Sci. 88 (S2)/J. Dairy Sci.93 (S1): 145 Ding G., Y. Chang, L. Zhao, Z. Zhou, L. Ren and Q. Meng. 2014. Effect of Saccharomyces cerevisiae on alfalfa nutrient degradation characteristics and rumen microbialpopulations of steers fed diets with different concentrate-to-forage ratios. J. Anim.Sci. and Biotech. 5: 24 Guedes C. M., Gonçalves D., M. A. M. Rodrigues M. A. M. and A. Dias-da-Silva. 2008. Effect of a Saccharomyces cere- visiae yeast on ruminal fermentation and fibre degradation of maize silages in cows. Anim. Feed Sci. Technol. 145: 27-40