Feed Planet 80 - November 2025

FEED PLANET • NOVEMBER - KASIM 2025 FEED PLANET • NOVEMBER - KASIM 2025 64 65 ARTICLE • MAKALE ARTICLE • MAKALE In 2025, every diplomatic move between the U.S. and China echoed strongly across the Chi- cago Board of Trade screens. Developments in September andOctober 2025 once again high- lighted the fragility of this balance. Following the October 30 talks, China announced its commit- ment to purchase around 12 million tons of U.S.- origin soybeans for the 2025/26 season, with annual purchases of 25 million tons pledged for the following three years. Yet, markets remain cautious about how much of these volumes will translate into actual shipments, as South Ame- rican supplies remain competitive alternatives and the U.S. faces timing disadvantages. These political developments have accele- rated China’s strategy of diversifying its supply sources, giving the world’s largest soybean im- porter greater flexibility in choosing origins. As a result, the latest trade arrangement between the two countries does not fully compensate for the large-volume contracts of previous years. For the 2025 season, U.S. soybean pro- duction is projected at around 117 million tons due to a reduction in planted acreage. In contrast, the country’s crushing capacity con- tinues to expand. Driven by biodiesel investments and go- vernment incentives, soybean oil has regained its status as a strategic priority within the do- mestic market. This shift marks a transition from an export-oriented model toward a balance increasingly based on internal consumption. The U.S. is now selling fewer beans but con- suming more oil. This structural transformation is turning the country into a more closed-loop player within the global supply chain promp- ting China to rely more heavily on South Ame- rican sources for its imports. Success in today’s soybean market depends less on predicting weather patterns or basic supply-demand trends, and more on interpre- ting the flow of policy developments ahead of time. Indeed, in global soybean trade, the confidence index has become as inf- luential as price itself. EUDR AND A NEW ERA IN THE SOYBEAN SUPPLY CHAIN The European Union Deforestation Regulation (EUDR), set to take effect at the end of 2025, will require all soy products ex- ported to the EU to come from deforestation-free supply chains. Under the regulation, exporters must upload GPS-based coordi- 2025 yılında ABD-Çin hattındaki her diplomatik adım, Chicago emtia borsası ekranlarındaki fiyat değişimleri ile çok büyük karşılıklar buldu. Eylül-Ekim 2025 döneminde yaşanan gelişmeler, bu den- genin ne kadar hassas olduğunu bir kez daha gösterdi. 30 Ekim’de yapılan gö- rüşmeler sonrası, Çin’in 2025/26 sezo- nu için yaklaşık 12 milyon ton, izleyen üç yıl boyunca da yıllık 25 milyon ton ABD menşeli soya alımı taahhüdünde bulun- duğu duyuruldu. Ancak bu rakamların gerçek sevkiyatlara ne oranda dönüşe- ceği konusunda temkinli bir piyasa var, çünkü Güney Amerika kaynaklı ürünlerin alternatif olarak devrede ve ABD zaman- lama açısından dezavantajlı durumda. Yaşanan politik olaylar da Çin’in kaynak çeşitlendirme politikasını hızlandırdı ve dün- yanın en büyük soya fasulyesi ithalatçısına menşei esnekliği kazandırdı. Dolayısıyla iki ülke arasında yapılan soya fasulyesi ticareti anlaşması, geçmişteki yüksek hacimli kont- ratların tam telafisi anlamına gelmiyor. ABD’de 2025 sezonu üretim projeksi- yonu, ekim alanındaki daralma sebebiyle yaklaşık 117 milyon ton. Buna karşı kırım kapasitesi ise artıyor. Biyodizel yatırımları ve teşvikler sayesin- de soya yağı, ülke içinde yeniden stratejik öncelik kazandı. Bu dönüşüm, ihracat odaklı modelden iç tüketime dayalı bir dengeye geçiş anlamına geliyor. ABD artık daha az fasulye satıyor ve daha çok yağ tüketiyor. Bu yapısal kayma, ABD’yi küresel arz zincirinde daha kapalı devre bir oyuncuya dönüştürü- yor; bu da Çin’in ithalat stratejisini daha fazla Güney Amerika’ya yönlendiriyor. Artık başarı, hava durumunu, arz-talep dengesini erken okumaktan çok politika akışını önceden yorumlayabilme becerisi- ne bağlı görünüyor. Nitekim küresel soya ticaretinde güven endeksi fiyat kadar belirleyici hale geldi. EUDR VE SOYA TEDARİK ZİNCİRİNDE YENİ DÖNEM EUDR (European Union Deforestation Regulation – Avru- pa Birliği Ormansızlaşma Yönetmeliği), 2025 sonunda yü- rürlüğe girecek şekilde planlanmış olup, Avrupa Birliği’ne ihraç edilen soya ürünlerinde ormansızlaşma içermeyen te- darik zinciri zorunluluğu getirmektedir. Bu düzenleme, ihra- In Brazil, the picture looks somewhat different. Data indicate an expansion in planted area, yet regional yield disparities may emerge. This season, the strength of the Real and rising logistics costs could make it more difficult for Brazil to turn its record pro- duction into profitable export performance. Argentina, on the other hand, has shown recovery after the drought of 2024. Although production has once again appro- ached the 50-million-ton mark, high export taxes continue to undermine the competitiveness of its crushing industry. Across South America, this creates a clear contrast between increasing volumes and shrinking profit margins. While global supply reaches record highs, demand is under- going a qualitative rather than quantitative transformation. Along- side the physical rise in production and consumption, greater emphasis is being placed on quality and sustainability. As lives- tock production grows in countries such as India, Vietnam, and Indonesia, carbon footprint concerns and food security issues are increasingly complicating the purchasing decisions of impor- ting nations. In short, demand is expanding not only in volume but also in the diversity of its criteria. SOYBEANS: A COMMODITY IN THE SHADOWOF TARIFFS OR A STRATEGIC INSTRUMENT? Soybeans have evolved from being merely an agricultural crop into a geopolitical tool of influence. Today, soy features prominently in U.S.–China strategic trade negotiations, much like rare earth ele- ments, reflecting its growing importance beyond the realm of agri- culture. It now serves as a bargaining chip in the broader context of economic and diplomatic relations between the two powers. Brezilya tarafında ise tablo biraz daha farklı. Verilere göre ülke ekim alanlarında artış olduğu göze çarpıyor ancak böl- gesel verimlerde dengesizlik yaşanabilir. Bu sezon, Real’in güçlü seyri ve lojistik maliyetlerle beraber, Brezilya’nın rekor üretimini kârlı bir ihracat performansına dönüştürmesinin zorlaştığına şahit olabiliriz. Arjantin, 2024 kuraklığı sonrası toparlanma gösterdi. Üre- tim tekrar 50 milyon ton bandına yaklaşsa da yüksek ihracat vergileri, kırma sektörünün rekabet gücünü zayıflatıyor. Bu durumlar, Güney Amerika’nın genelinde hacim artışı–marj kaybı ikilemini belirginleştiriyor. Küresel arzın rekor kırdığı bir sezonda talep tarafı ise ni- celikten çok niteliksel bir dönüşüm geçiriyor. Fiziksel arz ve talepteki artış ile talep kısmında kalite ve sürdürebilirlik önceliği daha belirgin hale geliyor. Hindistan, Vietnam ve Endonezya gibi ülkelerde hayvansal üretim artarken, bun- larla birlikte birçok ülke de karbon ayak izi ve gıda güven- liği konuları ithalatçıların kararlarını karmaşıklaştırıyor. Yani talep hacimle birlikte kriter bazında da büyüyor. SOYA FASULYESİ: TARİFELERİN GÖLGESİNDE BİR EMTİA MI, STRATEJİK ENSTRÜMAN MI? Soya fasulyesi küresel ölçekte sadece tarım ürünü değil, jeopolitik etki aracı hâline geldi. Artık soya, ABD-Çin ara- sındaki stratejik ticaret görüşmelerinde nadir toprak ele- mentleri gibi önemli bir gündem maddesi olarak tartışılıyor. Tarımsal kimliğinin ötesinde, iki ülke arasındaki ekonomik ve diplomatik ilişkilerde pazarlık unsuru olarak öne çıktığı görülüyor.